Obecnie oficjalnym językiem w Namibii jest język angielski, jednak do 1990 roku można było posługiwać się zarówno angielskim, niemieckim jak i językiem afrykanerskim. Afrykanerski to mieszanka języków europejskich z językami rdzennych plemion południowo-afrykańskich, do których za największe niegdyś zaliczało się klany rodów Herero and Nama. To właśnie z nimi miałam okazję spotkać się podczas wizyty w Duwisib Castle.
Pod koniec XIX wieku plemię Nama (ok. 20 000 członków) oraz plemię Herero (ok. 75 000 członków), zamieszkiwało wraz z innymi mniejszymi plemionami tereny dzisiejszej Namibii. Zajmowali się głównie hodowlą bydła i zboża, wytwarzaniem ceramiki, miedzi oraz drobnym handlem. I choć relacje pomiędzy tymi rodami rzadko bywały pokojowe, często wręcz zamieniały się w krwawe walki, ale to dopiero napływ niemieckich kolonizatorów na zawsze wyrył w pamięci ludności Herero i Nama bolesne wspomnienia.
Po nieudanym podpisaniu traktatu pokojowego pomiędzy Kurt von Francois, który stał na czele Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej a przywódcami Herero i Nama, doszło w latach 1904-1907 do brutalnego ludobójstwa tubylców. Eksterminacja rodowitych mieszkańców spowodowała drastyczny spadek liczebności tych plemion o ok. 80%.
To właśnie w tym czasie do Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej przybył dowódca Hans Henrich von Wolf, który w 1908 wybudował na granicy pustyni namibijskiej średniowiecznie wyglądający zamek Duwisib. Posiadłość szybko jednak została odsprzedana. Obecnie obiekt, który stał się symbolem walk o niepodległość plemion, zarządzany jest przez Namibijski Ośrodek Przyrodniczy, i został przekształcony w mały hotel i muzeum wypełnione kolekcją antyków, zbroi oraz obrazów z XVIII i XIX wieku.
Dzisiaj obywatele Namibii to mieszanka ludności białej, Basterów (Mulatów) z ponad 13 różnymi strukturami etnicznymi. Pomimo, że widać jeszcze małe niezgodności pomiędzy niektórymi narodowościami i kulturami, Namibia cieszy się dość dobrą międzynarodową opinią publiczną.
Namibijczycy to ludzie odważni, jednak bardzo ciepli, otwarci i dobrze wykształceni. Uważa się ich za naród coraz bardziej nowoczesny, śledzący wszelkie ciekawostki technologiczne i modowe, dbający jednocześnie o wieloletnie tradycje. Namibijczycy to społeczeństwo ciekawe świata, które nie obawia się witać obcokrajowców z otwartymi ramionami i uśmiechem na twarzy, a Basterki niejednokrotnie zostały uznane za najpiękniejsze kobiety na świecie.
